مدح امیرالمؤمنین حضرت علی علیه‌السلام
مرا پیـر طریـقـت جز عـلـی نیست که هستی را حقیقت جز علی نیست مبـیـن غـیـر از عـلـی پیـدا و پنهان که در غیب و شهادت جز علی نیست مجو غـیر از عـلی در کعـبه و دیر که هفتاد و دو ملت جز علی نیست چه باک از آتش دوزخ که در حشر قـسیـم نـار و جنّـت جز علی نیست اگر کفر است اگر ایمان؛ بگـو فـاش که در روز قـیامت جز علی نیست اسـاس هـر دو عـالـم بــر مـحـبّـت بود قـائـم محـبّـت جـز عـلـی نیست در آن حضرت که دم از «لی مع الله » زند أحـمـد معـیّـت جز عـلی نیست شنـیـدم عـاشـقـی مستـانـه می گـفت خدا را حول و قوّت جز علی نیست وجـود جــمـلـه أشـیــاء از مـشیّـت پـدیـد آمد مـشیّـت جـز عـلی نیست شهـنـشـاهی که بـر درگـه مـلائـک زننـدش پنـج نوبت جز عـلی نیست عـلی آدم، عـلی شیـث و عـلی نـوح که در دور نـبـوّت جـز علی نیست علی احـمد، عـلی موسی و عـیـسی که در اطوار خلقت جز علی نیست ترا پـیـر طـریـقـت گـو عـمـر باش مرا پـیـر طریقـت جـز عـلی نیست اگـر گوئی عـلـی عـیـن خـدا نیست بگو نیز از خـدا هـرگز جـدا نیست |